Waarom Wrapfolie de vallende pijl-impacttest nodig heeft

Wikkelfolies, met name de folies die voor verpakkingsdoeleinden worden gebruikt, moeten bestand zijn tegen aanzienlijke spanning en stoten tijdens het transport, de verwerking en de opslag. Slagvastheid is een belangrijke eigenschap die ervoor zorgt dat de film energie kan absorberen en verdelen zonder te scheuren of te breken wanneer deze wordt blootgesteld aan externe krachten. Vallende pijl-impacttest wordt gebruikt om echte impactomstandigheden te simuleren om de duurzaamheid van een film te bepalen.

 

Dart-impacttest

Waarom wrapfolie een anti-impactfunctie nodig heeft

Wrapfolies worden in het echte leven blootgesteld aan scherpe randen, zware voorwerpen of ruwe behandeling. Zonder voldoende anti-impactfunctie, kan de film scheuren, wat de productbescherming in gevaar brengt. Een film met een slechte slagvastheid kan leiden tot meer materiaalverspilling, een kortere houdbaarheid van het product en mogelijke schade aan goederen, wat kan leiden tot ontevredenheid bij de klant en extra kosten.

Richtlijnen voor de impacttest met vallende pijlen

ASTM D1709 – Standaardtestmethoden voor slagvastheid van kunststoffolie door de vrije-valpijlmethode

ASTM D1709 is de primaire standaard gebruikt voor het testen van de slagvastheid van plastic films met behulp van de Vallende pijl-impacttest. Hierin wordt de procedure voor het bepalen van de slagvastheid van plastic films en vellen door de hoogte te meten waarop een pijltje wordt gedropt om een storing in het monster te veroorzaken. De test helpt bij het classificeren van de weerstand van films op effecten onder specifieke omstandigheden.

 

Meer weten over ASTM D1709

ISO 7765-1 – Kunststoffolie en -platen — Bepaling van de slagvastheid door middel van de vrije-valpijlmethode Deel 1: Trappenhuismethoden

ISO 7765-1 biedt een procedure die vergelijkbaar is met ASTM D1709 voor het evalueren van de slagvastheid van plastic films en vellen. Het specificeert de methode voor het bepalen van de energie die nodig is om falen te veroorzaken in films van minder dan 1mm in dikte wanneer geraakt door een vrij vallende pijl. De test is ontworpen om de hoogte te identificeren waarop de pijl zal veroorzaken 50% van de monsters om te falen onder gestandaardiseerde omstandigheden, wat een maatstaf is voor de sterkte van het materiaal slagvastheid.

Meer weten over ISO 7765-1

Testoverzicht

De Vallende pijl-impacttest is een veelgebruikte methode om de slagvastheid van materialen, met name kunststoffolies, waaronder wikkelfolies, polyethyleen, polypropyleen, en andere flexibele verpakkingsmaterialen. Deze test evalueert hoe goed een materiaal bestand is tegen impact wanneer het wordt blootgesteld aan een vrijvallende pijl, die echte stress- en behandelingsomstandigheden simuleert. Hieronder vindt u een gedetailleerde beschrijving van hoe de Vallende pijl-impacttest wordt uitgevoerd op basis van ASTM D1709, ISO 7765-1en beste praktijken.

De meest gebruikte testtechniek is de trapmethode. Tijdens de test wordt een uniforme raketgewichtsverhoging gebruikt en het raketgewicht wordt na de test van elk specimen verlaagd of verhoogd met de uniforme verhoging, afhankelijk van het resultaat (falen of niet falen) dat voor het specimen is waargenomen.

Afhankelijk van de verschillende darts (afmetingen, materialen, gewichten, etc.) en valhoogtes, worden Methode A en Methode B beide aangegeven in de ASTM- en ISO-normen.

Methode A maakt gebruik van een pijl met een halfronde kop van 38 mm +1 mm diameter die van een hoogte van 0,66 m±0,01 m wordt losgelaten. Deze methode kan worden gebruikt voor materialen waarvan de impactbestendigheid massa's van ongeveer 0,05 kg tot ongeveer 2 kg vereist om ze te breken.

Methode A dart en shaft
Methode A dart en shaft
Methode A verhoogt gewichten
Methode A verhoogt gewichten

Methode B gebruikt een pijl met een halfronde punt met een diameter van 50 mm ± 1 mm die van een hoogte van 1,50 m ± 0,01 m valt. Het toepasbaarheidsbereik ligt tussen ongeveer 0,3 kg en ongeveer 2 kg.

Methode B dart en shaft
Methode B dart en shaft
Methode B verhoogt gewichten
Methode B verhoogt gewichten

1. Testopstelling en apparatuur

Testmonsters worden genomen van meerdere filmrollen en, indien mogelijk, van meerdere productieruns van film. Sterke conclusies over een specifieke eigenschap van een film kunnen niet worden gebaseerd op één enkele filmrol.

Testmachine: De test wordt uitgevoerd met een FDT-01 Dart Impact Tester, die bestaat uit een stijf frame die het monster (film of vel) vasthoudt en een dartmontage die vanaf een vooraf bepaalde hoogte op het monster wordt losgelaten. 

Dart- en drophoogte: Selecteer methode A of methode B voor gebruik, zoals vereist door de relevante materiaalspecificatie of zoals overeengekomen tussen de belanghebbende partijen. Methode A en B hebben hun eigen dart- en valhoogtes. FDT-01 Dart Impact Tester heeft een menu om aan te geven welke methode wordt gebruikt.

 

2. Monstervoorbereiding

Maat: Het impactgebied voor de vallende pijl-impacttest is φ120 mm. Daarom wordt meestal een vierkant monster van 150 mm*150 mm of een lange strook met een breedte van 150 mm gebruikt. 

Laden: Het monster wordt vastgehouden door een tweedelige ringvormige specimenklem met een binnendiameter van 125 mm. De bovenste of beweegbare klem wordt pneumatisch bediend voor gebruiksgemak. De klemcontactoppervlakken zijn bedekt met rubberen manden om uitglijden te voorkomen.

3. Raketgewicht en toenamegewicht ΔW-selectie (of Δm in ISO)

Selecteer als startpunt een raketgewicht in de buurt van het verwachte impactfalengewicht. Voeg het benodigde aantal incrementele gewichten toe aan de pijlschacht en plaats de vergrendelingskraag op zijn plaats, zodat de gewichten stevig op hun plaats worden gehouden. 

4. Start een test

Activeer het elektromagnetische vrijgavemechanisme van de pijl en plaats de pijl in positie. Laat de pijl los. Als de pijl van het oppervlak van het monster stuitert, vang de pijl dan op nadat deze is gebotst om zowel meervoudige impacts met het oppervlak van het monster als schade aan het halfronde contactoppervlak van de pijl als gevolg van impact met metalen onderdelen van het apparaat te voorkomen.

5. Evaluatie

Als het eerste exemplaar faalt, verlaag dan de raketmassa met ΔW. Als het eerste exemplaar niet faalt, verhoog dan de raketmassa met ΔW. Blijf opeenvolgende exemplaren testen en verlaag of verhoog de raketmassa met ΔW tussen de tests door, afhankelijk van of het voorgaande exemplaar wel of niet faalde.

6.Vervolg

Nadat 20 monsters zijn getest, telt u het totale aantal, N, van mislukkingen, (X'en). Als N= 10 op dit punt, is de test voltooid. Als dat niet het geval is, voltooit u de test als volgt:

Als N< 10, blijf dan extra monsters testen totdat N=10 en stop dan met testen.

Als N> 10, blijf dan extra monsters testen totdat het totale aantal niet-falen (O's) 10 bedraagt. Stop dan met testen.

7.Berekening

In tegenstelling tot de handmatige berekeningsformule die in normen wordt beschreven, geeft de FDT-01 Dart Impact Tester de resultaten van impactenergie (in Joule) en impactmassa (in gram) direct en zonder enige vertraging. 

Veelgestelde vragen over de Dart Impact Test

Wat is de Falling Dart Impact Test en waarom is deze belangrijk voor verpakkingsmaterialen?

De Vallende pijl-impacttest is een algemeen erkende procedure voor het evalueren van de slagvastheid van plastic films en flexibele materialen. Het simuleert realistische scenario's waarin verpakkingsmaterialen blootgesteld kunnen worden aan plotselinge schokken of vallen. Deze test helpt fabrikanten om de treksterkte, slagvastheid, En duurzaamheid van materialen die in verpakkingen worden gebruikt, om ervoor te zorgen dat ze bestand zijn tegen zware omstandigheden tijdens transport en opslag. Door materialen zoals wikkelfoliesDe test zorgt ervoor dat de verpakking goed bestand is tegen belasting, waardoor het risico op schade tijdens verzending of gebruik wordt verkleind.

Hoe wordt de Falling Dart Impact Test uitgevoerd?

De Vallende pijl-impacttest volgt een specifieke procedure:

  • Voorbereiding van het monster:Het testmonster, doorgaans een dunne plastic folie, wordt in standaardafmetingen gesneden (meestal 150 mm x 150 mm) en in een gecontroleerde omgeving geconditioneerd.
  • Testopstelling:Het monster wordt horizontaal tussen stijve steunen in de FDT-01 Dart Impact Tester geplaatst en een verzwaarde dart wordt vanaf een vooraf bepaalde hoogte losgelaten.
  • Dart-impact:De pijl raakt het monster en de energie die aan de film wordt overgedragen, wordt berekend op basis van het gewicht van de pijl en de valhoogte.
  • Foutmeting: De test gaat door totdat 50% van de specimens faalt. De energie (gemeten in joules) en massa die nodig zijn om het specimen te laten falen, worden geregistreerd als de slagvastheid.

Deze methode levert betrouwbare resultaten op over hoe een materiaal zich gedraagt onder dynamische omstandigheden, zoals vallen, stoten of schokken tijdens gebruik.

Hoe verhouden de resultaten van de Falling Dart Impact Test zich tot toepassingen in de praktijk?

De Vallende pijl-impacttest biedt waardevol inzicht in hoe materialen zich zullen gedragen onder praktische omstandigheden zoals vallen tijdens transport, verwerking of eindgebruiktoepassingen. Bijvoorbeeld in verpakking, materialen die op slagvastheid worden getest, helpen de waarschijnlijkheid van film breuk of schade tijdens verzending of verwerking, om de integriteit van het product te waarborgen. De resultaten worden gebruikt voor materiaalkeuze in industrieën zoals voedselverpakking, farmaceutica, En elektronicawaarbij slagvastheid van cruciaal belang is om de inhoud te beschermen tegen fysieke schade.

Zijn de resultaten van Methode A en Methode B vergelijkbaar? 

De gespecificeerde gegevens verkregen door de twee testmethoden kunnen niet direct worden vergeleken, noch met die verkregen uit tests met verschillende omstandigheden van raketsnelheid, inslagoppervlakdiameter, effectieve specimendiameter en dikte. De waarden verkregen door deze testvariabelen zijn echter sterk afhankelijk van de methode van flm-fabricage.

Meer tests voor wrapfolie