Waarom Wrap Film die Falling Dart Impact Test nodig het

Wikkelfilms, veral dié wat in verpakking gebruik word, moet aansienlike spanning en impak tydens versending, hantering en berging weerstaan. Impak sterkte is 'n sleuteleienskap wat verseker dat die film energie kan absorbeer en versprei sonder om te skeur of te breek wanneer dit aan eksterne kragte onderwerp word. Die Falling Dart impaktoets word gebruik om werklike impaktoestande te simuleer om 'n film se duursaamheid te bepaal.

 

Dart impak toets

Waarom Wrap-film 'n anti-impak-funksie benodig

Wikkelfilms word blootgestel aan skerp kante, swaar voorwerpe of rowwe hantering in werklike scenario's. Sonder 'n voldoende anti-impak funksie, kan die film skeur, wat produkbeskerming in die gedrang bring. ’n Rolprent met swak impaksterkte kan lei tot groter materiaalvermorsing, verminderde produk rakleeftyd en potensiële skade aan goedere, wat lei tot ontevredenheid van kliënte en bykomende koste.

Leidende Standaarde vir Falling Dart Impact Test

ASTM D1709 – Standaardtoetsmetodes vir slagweerstand van plastiekfilm deur die vryvallende pylmetode

ASTM D1709 is die primêre standaard gebruik vir die toets van die impak weerstand van plastiekfilms met behulp van die Falling Dart impaktoets. Dit spesifiseer die prosedure vir die bepaling van die impak sterkte van plastiekfilms en -velle deur die hoogte te meet waarop 'n pyl laat val word om mislukking in die monster te veroorsaak. Die toets help met die klassifikasie van die weerstand van films tot impak onder spesifieke omstandighede.

 

Weet meer oor ASTM D1709

ISO 7765-1 – Plastiekfilm en -beplating — Bepaling van slagweerstand deur die vryvallende pylmetode Deel 1: Trapmetodes

ISO 7765-1 bied 'n prosedure soortgelyk aan ASTM D1709 vir die evaluering van die impakweerstand van plastiekfilms en -velle. Dit spesifiseer die metode vir die bepaling van die energie wat benodig word om mislukking in films minder as 1 mm in dikte wanneer dit deur 'n vryvallende pyl geraak word. Die toets is ontwerp om die hoogte te identifiseer waarop die pyl sal veroorsaak 50% van die monsters om onder gestandaardiseerde toestande te misluk, wat 'n maatstaf verskaf van die materiaal s'n impak weerstand.

Weet meer oor ISO 7765-1

Toetsoorsig

Die Falling Dart impaktoets is 'n wyd gebruikte metode vir die bepaling van die impak weerstand van materiale, veral plastiekfilms, insluitend draai films toe, poliëtileen, polipropileen, en ander buigsame verpakkingsmateriaal. Hierdie toets evalueer hoe goed 'n materiaal impak kan weerstaan wanneer dit aan 'n vryvallende pyl onderwerp word, wat werklike stres en hanteringstoestande simuleer. Hieronder is 'n gedetailleerde beskrywing van hoe die Falling Dart impaktoets word uitgevoer, gebaseer op ASTM D1709, ISO 7765-1, en beste praktyke.

Die mees gebruikte toetstegniek is die trapmetode. 'n Eenvormige raketgewigtoename word tydens toets gebruik en die missielgewig word verminder of verhoog met die eenvormige toename na toets van elke monster, afhangende van die resultaat (misluk of nie misluk) wat vir die monster waargeneem is.

Volgens die verskillende pyle (groottes, materiale, gewigte, ens.) en valhoogtes, word Metode A en Metode B albei in die twee ASTM- en ISO-standaarde aangedui.

Metode A gebruik 'n pyl met 'n 38 mm +1 mm deursnee halfronde kop wat van 'n hoogte van 0,66 m±0,01 m laat val is. Hierdie metode kan gebruik word vir materiale waarvan die slagweerstand massas van ongeveer 0,05 kg tot ongeveer 2 kg vereis om dit te breek.

Metode A pyl en skag
Metode A pyl en skag
Metode A verhoog gewigte
Metode A verhoog gewigte

Metode B in diens neem 'n pyl met 'n 50mm±1mm deursnee halfronde kop wat van 'n hoogte van 1.50m±0.01m geval het. Sy toepassingsgebied is van ongeveer 0,3 kg tot ongeveer 2 kg.

Metode B pyl en skag
Metode B pyl en skag
Metode B verhoog gewigte
Metode B verhoog gewigte

1. Toetsopstelling en toerusting

Toetsmonsters word van verskeie rolle film geneem, en waar moontlik, uit verskeie produksielopies film. Sterk gevolgtrekkings oor 'n spesifieke eienskap van 'n film kan nie op 'n enkele rol film gebaseer word nie.

Toetsmasjien: Die toets word uitgevoer met behulp van 'n FDT-01 Dart Impact Tester, wat bestaan uit 'n stewige raam wat die monster (film of vel) bevat en a veerpyltjie samestelling wat vanaf 'n voorafbepaalde hoogte op die monster laat val word. 

Pyltjie- en valhoogte: Kies metode A of metode B vir gebruik, soos vereis deur die relevante materiaalspesifikasie of soos ooreengekom tussen die belanghebbende partye. Metode A en B het sy eie pyl- en valhoogtes. FDT-01 Dart Impact Tester het 'n spyskaart om aan te dui watter metode gebruik word.

 

2.Sample Voorbereiding

Grootte: Die impakarea vir die valpyltjie-impaktoets is φ120mm, daarom word gewoonlik 'n vierkantige monster 150mm*150mm, of 'n lang strook met breedte 150mm gebruik. 

Laai tans: Die monster word vasgehou deur 'n tweedelige ringvormige monsterklemme met 'n binnedeursnee van 125 mm. Boonste of beweegbare klamp word pneumaties aangedryf vir gebruikersvriendelikheid. Die klampkontakoppervlaktes is bedek met rubbermandjies om gly te voorkom.

3. Missielgewig en toenamegewig ΔW-seleksie (of Δm in ISO)

Vir 'n beginpunt, kies 'n missiel gewig naby die verwagte impak mislukking gewig. Voeg die nodige aantal inkrementele gewigte op die pylskag en sit die sluitkraag in plek sodat die gewigte veilig in plek gehou word. 

4. Begin 'n toets

Aktiveer die pyltjie-elektromagnetiese vrystellingsmeganisme en sit die pyl in posisie. Laat die pyl los. As die pyl van die monsteroppervlak weerkaats, vang die pyl vas nadat dit bons om beide veelvuldige impakte met die monsteroppervlak en skade aan die halfronde kontakoppervlak van die pyl as gevolg van impak met metaaldele van die apparaat te voorkom.

5. Evaluering

As die eerste monster misluk, verminder die missielmassa met ΔW, indien die eerste monster nie misluk nie, verhoog die missielmassa met ΔW, gaan voort om opeenvolgende monsters te toets, verminder of verhoog die missielmassa met ΔW tussen druppels, afhangende van of die voorafgaande monster dit gedoen het. of nie misluk het nie.

6.Vervolg

Nadat 20 monsters getoets is, tel die totale aantal, N, van mislukkings, (X'e). As N= 10 op hierdie punt, is toetsing voltooi. Indien nie, voltooi toetsing soos volg:

Indien N< 10, gaan voort om bykomende monsters te toets tot N=10, en stop dan met die toets.

Indien N> 10, gaan voort om bykomende monsters te toets totdat die totale aantal nie-mislukkings(O's) 10 bereik, en stop dan met toetsing.

7.Berekening

Anders as die handmatige berekeningsformule wat in standaarde beskryf word, gee FDT-01 Dart Impact Tester die resultate van impakenergie (in Joule) en impakmassa (in gram) direk sonder enige vertraging. 

Gereelde vrae oor Dart Impact Test

Wat is die Falling Dart Impact Test, en hoekom is dit belangrik vir verpakkingsmateriaal?

Die Falling Dart impaktoets is 'n wyd erkende prosedure vir die evaluering van die impak weerstand van plastiekfilms en buigsame materiale. Dit simuleer werklike scenario's waar verpakkingsmateriaal aan skielike impakte of druppels onderwerp kan word. Hierdie toets help vervaardigers om die treksterkte, impaktaaiheid, en duursaamheid van materiaal wat in verpakking gebruik word, om te verseker dat hulle strawwe hanteringstoestande tydens vervoer en berging kan weerstaan. Deur materiale soos draai films toe, verseker die toets dat verpakking goed sal presteer onder stres, wat die risiko van skade tydens versending of gebruik verminder.

Hoe word die Falling Dart-impaktoets uitgevoer?

Die Falling Dart impaktoets volg 'n spesifieke prosedure:

  • Voorbereiding van monsters: Die toetsmonster, tipies 'n dun plastiekfilm, word na standaardafmetings (gewoonlik 150 mm x 150 mm) gesny en in 'n beheerde omgewing gekondisioneer.
  • Toetsopstelling: Die monster word horisontaal tussen stewige stutte in FDT-01 Dart Impact Tester geplaas, en 'n geweegde pyl word vanaf 'n voorafbepaalde hoogte laat val.
  • Dart impak: Die pyl tref die monster, en die energie wat aan die film oorgedra word, word bereken op grond van die pyl se gewig en die valhoogte.
  • Mislukkingsmeting: Die toets gaan voort totdat 50% van die monsters misluk. Die energie (gemeet in joules) en massa wat nodig is vir die monster om te misluk, word aangeteken as die impak sterkte.

Hierdie metode verskaf betroubare resultate oor hoe 'n materiaal sal presteer onder dinamiese toestande soos druppels, impakte of skokke tydens gebruik.

Hoe hou die resultate van die Falling Dart Impact Test verband met werklike toepassings?

Die Falling Dart impaktoets bied waardevolle insig in hoe materiaal sal presteer onder praktiese toestande soos druppels tydens vervoer, hantering of eindgebruiktoepassings. Byvoorbeeld, in verpakking, materiaal wat getoets is vir impaksterkte help om die waarskynlikheid van te bepaal filmbreuk of skade tydens versending of hantering, om die integriteit van die produk te verseker. Die resultate word gebruik vir materiaal seleksie in nywerhede soos voedselverpakking, farmaseutiese produkte, en elektronika, waar impakweerstand van kritieke belang is om inhoud teen fisiese skade te beskerm.

Kan die resultate verkry van Metode A en Metode B vergelykbaar wees? 

Die gespesifiseerde data wat deur die twee toetsmetodes verkry is, kan nie direk vergelyk word nie en ook nie met dié wat verkry is uit toetse wat verskillende toestande van missielsnelheid, botsende oppervlak deursnee, effektiewe monster deursnee en dikte gebruik nie. Die waardes wat deur hierdie toetsveranderlikes verkry word, is egter hoogs afhanklik van die metode van flm-vervaardiging.

Meer toetse vir Wrap Film